پنج جنسیت متفاوت در عرض ده دقیقه

زن

تازه از سرکار آمده‌ام. قبض‌ها هنوز پرداخت نشده است.

از زن کم‌تر

حساب کتابی می‌کنم ببینم چطور باید به این پرداختی‌ها سروسامان بدهم که یک‌دفعه:

ـ از زن کم‌تری اگه نیای پایین…

مرد

بله، دوباره آقارضا، همسایه‌ی واحد پایینی، آپارتمان را روی سرش گذاشته است و دنبال حریف می‌گردد؛ حریفی با جنس نامشخص. مگر ما جز زن و مرد، جنسیت دیگری هم داریم؟! با حساب حرف آقارضا ما سه جنسیت داریم. مرد، زن، و کم‌تر از زن.

نامرد

همین طور که دارم این جمله را فلسفی‌وار بررسی می‌کنم، صدای تق‌تق عصای خانم موسوی را می‌شنوم‌. پله‌ها را دانه‌دانه پایین می‌رود و زیر لب به آقارضا غر می‌زند. نامرد زورش به این بنده‌ی خدا رسیده است. پس یکی دیگر هم به لیست جنسیت‌هایم اضافه شد. زن، مرد، از زن کم‌تر، و نامرد. ‌می‌روم ببینم چه خبر است. مثل همیشه، فقط این خانم موسوی است که از پس آقارضا برمی‌آید. صاف‌صاف ته عصایش را به سینه‌ی آقا رضا می‌زند و می‌گوید: «چه خبرته ‌باز شلوغش کردی؟»

آقارضا ولوم صدایش را پایین می‌آورد و می‌گوید: «تو رو خدا شما نگاه کن ببین موتورش رو کجا پارک کرده؛ جلوی ماشین من».

آهان پس مشکل با خانم موسوی نیست، با علی آقاست. علی آقا، همسایه‌ی همکف ماست که از دوپا محروم است و با این موتور چهار چرخه‌ها دست‌فروشی می‌کند.

خانم موسوی سرش را کمی خم می‌کند و به محل اشاره شده توسط آقارضا نگاه می‌کند و می‌گوید: «والا تو داری اذیت می‌کنی. این بنده خدا هر جا موتورش رو می‌ذاره تو ناراحتی».

آقا رضا می‌گوید: «خب آخر می‌مالد به ماشین من. مگه مرض دارم الکی داد و بیداد کنم؟!».

خانم موسوی می‌گوید: «تو بگو این بنده خدا موتورش رو کجا بذاره تا صدای تو در نیاد؟ همه‌ی دار‌و‌ندارش همین موتوره».

آقا رضا نگاهی به پارکینک می‌کند و جلوی انباری خودِ خانم موسوی را نشان می‌دهد و می‌گوید: «اون طرف که باشه من دیگه کاری ندارم».

خانم موسوی می‌گوید: «باشه. دردت همینه؟ از فردا می‌گم موتورش رو اونجا بذاره، ولی دیگه صدات رو نشنوم ها».

شیرزن

آقارضا دستش را روی سینه‌اش می‌گذارد و می‌گوید: «نوکرتم هستم خانم موسوی. شما زن نیستی، شیر زنی به مولا…».

و من توی لیستم می‌نویسم زن، مرد، کم‌تر از زن، نامرد، و شیرزن.

متن زیر نیز مانند متن بالا فرح بخش است:

از همون ۱۴ سالگی شیطون بودم