مطلب زیر در مورد صدا و آواهایی است که در زندگی می‌شنویم.
هیچ صدایی مثل صدای اخبار روی اعصاب نیست.
هر‌وقت پدر می‌خواهد اخبار گوش کند، من از پذیرایی به اتاق پناه می‌برم. خبرهای جنایت، جنگ، خون و زلزله، خودش به اندازه‌ی کافی وحشت‌انگیز هست؛ تُن بی‌حالت و خشک صدای گویندگان خبر هم، به کمکش می‌آید و وحشتناک ترش می‌کند.
باز این تُن صدا، از صدای بازی سیروس بهتر است.
وقتی تلویزیون را تنها و بی‌یاور می‌بیند، فوری سراغش می‌رود. بازی رایانه‌ای، صفحه‌ی تلویزیون را، از اسکلت‌هایی که به جان آدم‌های غول‌پیکر می‌روند، با صدای نخراشیده‌ی تفنگ‌ها و پخش خون پر می‌کند. لبخند سیروس بعد از هر صدای تفنگ دیدنی است.
نگرانم که چه نسلی می‌خواهد از این سیروس به وجود آید؟
وقتی مادربزرگش عاشق صدای هایده است و پدربزرگش عاشق صدای اخبار. می‌دانم هایده خواننده‌ی خوبی است، ولی نمی‌فهمم چرا صدایش مضطربم می‌کند؟ یادم آمد روزی که سیروس را کنار رودخانه بردیم، آرمان خیلی تلاش کرد او را با صدای خروش رودخانه آشنا کند، ولی نشد.
برای همین صدا، هر چند‌وقت یک‌بار، می‌رویم خارج از شهر تا تجدید نیرو کنیم.
من هم عاشق سرود صبحگاهی گنجشکها هستم،
ولی امروز سیروس را با خودمان نبردیم، چون مدام غر می‌زد که حوصله‌اش سرمی‌رود. مجبور شدم او را با هایده‌ی مادر، اخبار پدر و بازی رایانه‌ای خودش تنها بگذارم.
خیلی فکر کردم که چرا سیروس به پدرش، یا من نرفته است؟ آواز گنجشکها و یا خروش رودخانه، از صدای هایده و اخبار چه کم دارد؟
گوینده: آوین
موزیک این پادکست، از دو قطعه برای شما انتخاب شده بود. نخست قطعه‌ای با نام دختر کوچک دریا از آهنگساز یونانی ونگلیس و دیگر قطعه‌ای ساخته‌ی حسن لشکری با عنوان تنها با گل‌ها با خوانندگی هایده.
دختر کوچک دریا در ایران به آهنگ اخبار نیز شهرت دارد.
متن زیر نیز به لحظه‌های پردغدغه‌ی زندگی می‌پردازد:
وقت دارد از دست می‌رود! چه کنم؟ مگر چه کار مهم‌تری دارم؟
این همان نسلی است که نامش را نسل ماشینی گذاشته اند. ربات هایی در قالب انسان. به امید روزهای بهتر و با سپاس
جالب بود تکثر سلایق.
برای من صدای هایده کم از آواز گنجشکها وخروش رودخانه ندارد وهمگی با همش را خیلی دوست دارم .اخبار رو هم گوش میدم آخه از واقعیت که نمی شه فرار کرد.در کل مجبوریم با هم کنار بیایم،
من همه این صداهارو دوست دارم ولی نباید توقع داشت بچه های عصردیجیتال با ما هم سلیقه باشند.
زیبا بود خانم واحدی موفق باشید.
خسته نباشید .منم عاشق صدای خروش رودخانه و جیک جیک گنجشک ها هستم
جانا سخن از زبان ما می گویی
دوستان خوب و همراهان مهربانم سلام
بابت این که از وقت خود روی خوانش و نقد متن من سرمایه گذاشتید ، از تک تک شما بسیارسپاسگذارم . از همه ی نظرات ارزشمند شما برای پیشبرد بهتر متن در آینده بهره خواهم برد.
با تشکر از همه ی شما
زهراواحدی
خیلی جالب بود من از قسمت اخبارش خوشم اومد حرف دلم رو زدید من نمیدونم یک عده چطور مدام اخبار تکراری رو با اونهمه نویز تحمل میکنن من اصلا تماشای تلویزیون رو دوست ندارم حتی سریالهایی که هر روز رو به افول اند
سلام
همه چیز درکنار هم خوبه.تکرارهرچیزی انسان راخسته می‌کنه.
درود برشما. سلیقه ی موزیک این روزها بسیار متفاوت شده و کاری نمیشه کرد. سپاس از قلم و اندیشه ی شما
درود بر شما، خیلی خوشحالم که سایت دوباره شروع به ارائه متنهای جدید کرده، متن خانم واحدی هم خیلی جالب بود با موضوع تفاوت دیدگاهها.
از نظر من هم صدای هایده زیباست و هم زمزمه رودخانه و آواز گنجشکها. البته در اخبار هیچ زیبایی نمی بینم که آن هم به قول دوستمان واقعیت حاکم بر جهان است متاسفانه…
من هم امیدوارم نسل جدید بیشتر با طبیعت و هنر انس بگیرند که لازمه اش آموزش و پرورش اصولی و اراده حاکمان برای به وجود آوردن آرامش در جامعه است، وقتی صدا و سیمای خودمان مدام فیلمهای جنایی و جنگی ، پخش می کند و فیلمها و بازیهای خشن خیلی راحت در دسترس بچه هاست، دیگر چه انتظاری از این طفلهای معصوم می توان داشت …
این متن کوتاه به خوبی بیگانگی بچه های امروز با طبیعت رو بیان می کرد . اما یه نکته درباره جمله «تن بی حالت و خشک گویندگان به کمکش می اید ….» باید بگم که چون کلمه کمک کردن بار مثبت داره و اینجا به وحشتناک شدن منجر شده و بار منفی پیدا کرده خوش ننشسته و بهتره کلمه مناسب تری به کار برده بشه .
موفق باشید
من از اخبار تلویزیون متنفرم و می خوانم خبرها رو . هایده و گنجشکها که دیگه معلومه !!!
موفق باشید .
خروش رودخانه و صدای گنجشک ها بسیار زیباست…من دنبال کردن اخبار واقعی رو هم کار درستی می دونم و البته خبرهایی که با جهت گیری خاصی پخش می شود رو دوست ندارم. شاید اگر راوی متن با انعطاف بیشتری برخورد کند، سیروس هم با طبیعت همراه خواهد شد و از شنیدن آن لذت خواهد برد.
خانم واحدی قلمتان به طراوت طبیعت زیبا
با سلام خدمت خانم زهرا واحدی عزیزم من دوتا متن از شما خواندم و هر دو به دلم نشسته است خصوصا این متنتان همانطور که دوستان جانم در بالا اشاره نمودند و جان مطلب را بیان کردند باید بگویم منهم از اینهمه اخبار و مخصوصا خشونت در دنیا بیزارم نمی دانم که چرا جهان بسوی خشونت و زشتی گرایش پیدا کرده است مثلا کارتون های زمان ما سفید برفی و زیبای خفته ، وووو …بودند ولی اکنون حتی کمپانی والت دیزنی شخصیت های داستانش را زشت می سازد مثل کارتون دیو دلبر و یا پری دریایی و عروس مردگان و زامبی ها غیره و ذالک
نمی دانم چرا دیگر کسی به فکر لطافت ذهن کودکان در جهان امروز نیست . صدای هایده هم که عشق را می پراکند. برای کودکان بنظرم زیادی قوی و یا درشت است
صدای لطیف پری زنگه و دیگر صدا های روح نواز مثل رودخانه ، جیک جیک گنجشکها و نغمه سرایی بلبلان و همینطور سیمین جان غدیری ام آرزو ست زهرا جان که برای کانون پرورش فکری کودکان و نو جوانان می خواندن او مثل آهو می دود یا آهنگ شر و شر و شر آبشار ها و سبز و سبز و سبز کشتزار ها لا لا لا لالا ا ..
پایدار باشید