برای بهترین بودن
همه‌ی آن چیزهایی را که از نوجوانی آرزو داشتم، در صندوقچه‌ی حسرت‌ها و خاطره‌ها پنهان کردم.
با خودم گفتم تو یک زنی! تو یک مادری! تو یک دختری! تو بهترینی! برای بهترین زن بودن نباید نویسنده بود.
برای بهترین مادر بودن نباید شاعر بود.
اما آیا برای بهترین بودن، باید هر آنچه را در قلب و ذهنم هست، لگدکوب کنم؟
البته که نباید لگدکوب کنید خانم
زیبا بود موفق باشید
خوب بود
سرکارخانم، هرمادری هم نویسنده است وهم شاعر.
نوشتن زندگی خانواده وشاعری کردن درطول آن.
همه ی خانوم ها میتونن بنویسن. نوشتن به همه آرامش میده. حالا این خاصیت قلم و کاغذ چی میتونه باشه خدا عالمه…
نیازی نیست بهترین باشیم. کافی است خودمان باشیم ، حتی با نقص هایمان.
اگرچه نوشتن ، ابرازی خداگونه است. چرا که کلمات را خلق می کنیم.
درود بر شما، موافقم که هر کس باید دنبال بهترین خواسته و مراد دلش باشد، چیزی که با رسیدن به ان دل ارام بگیرد .
گاهی ما برای بهترین بودن خودمون هم لگد کوب میکنیم
من که مشتاقم نوشته‌های شما را بیشتر بخوانم.