دلم برای لی لی کشيدن و بپر بپر کردن روی يک پا تنگ شده
دلم برای حرف‌های دخترانه يواشکی غنج می‌زند
هنوز رنگ صورتی را از همه‌ی رنگ‌ها بيشتر دوست دارم
لاک قرمز زدن را فرامرش نکرده‌ام
برای باز کردن کادو و فوت کردن شمع‌های تولد لحظه‌شماری می‌کنم
عاشق بادکنک‌های رنگی‌ام
از خوردن شکلات سير نمی‌شوم
پريدن از روی پله‌های آخری را يواشکی تمرين می‌کنم
بستی خوردن در پارک تفريح من است
به بهانه‌ی شعر خواندن برای بچه‌ها، شعر‌های کودکانه را با ذوق و بلند بلند می‌خوانم
تقصير من نبود که چهل ساله شدم.
این جور دلتنگی ها ناشی از دو چیز میتونه باشه. دنیای پرشور کودکی و تحمل فشارهای زیاد در دوران های بعدی و یا کودکی نکردن و همیشه از دید اطرافیان بزرگ دیده شدن و دلتنگی کنونی.
دقیقا عین خودمی
چه عالی که انقدر شاد و سرحال هستید.
شصت سال هم که باشی ، می توانی بدوی و بخندی و لاک صورتی بزنی و برقصی. فقط خود را هرگز فراموش نکن!
دوستم جالب بود ولی راستش دوست داشتم یکمی دیگه بگی مثلا عروسک بازیا رقصیدن ها یه دختر چقدرررررر .قشنگی های دنیاش زیاده البته هرچقدر مینوشتی بازهم کم بود تشکر
دلخوشي هاي كودكانه را از خودمان نگيريم
دل نوشته کوتاه و جذابی بود . با آرزوی موفقیت
متن کوتاه و جذابی بود . با آرزوی موفقیت
وای چه کارای خووووبی.همه رنگی رنکی!
دوستشون دارم.
چه خوبه که متنی نوشتید که بگویید سن ، بی اهمیت است در مقابل جذابیت زندگی ، زنده ماندن و زنده زیستن .
ممنونم بابت متن خوبتون
چه خوب و رها و شادمانه!
غبطه می‌خورم به حس و متن‌تون!
شاد باشید!
غنج منظورتان است؟